W nadchodzącym tygodniu rozpoczyna się sierpień, w którym tradycyjnie Episkopat wzywa do zachowania wstrzemięźliwości od napojów alkoholowych. Przyjmijmy ten apel ze zrozumieniem i włączajmy się w akcję trzeźwościową. Miejmy na względzie fakt, że coraz młodsze osoby sięgają po napoje wyskokowe. Wspólnie w sierpniu wypraszajmy o łaskę trzeźwości dla całego naszego Narodu.

1 sierpnia pamiętajmy w modlitwie o powstańcach warszawskich. Tego dnia przypada bowiem 81. rocznica wybuchu Powstania Warszawskiego – pięknego zrywu naszych przodków, bez którego – pomimo późniejszych przeciwności historyczno-politycznych – nie byłoby Wolnej Ojczyzny.

Kontynuując cykl prezentujący zabytki ruchome naszej pięknej kolegiaty, przedstawiamy obraz św. Piotra zdobiący prezbiterium kościoła. Postać świętego przedstawiona z przodu, zajmuje prawie całą wysokość płótna. Święty Piotr stoi na wierzchołku wzgórza, lekko obrócony w lewo. Za nim skała. W prawej ręce uniesionej do wysokości pasa trzyma dwa klucze, w lewej opartą o biodro księgę. Głowa łysa z wianuszkiem włosów nad uszami. Twarz dojrzałego mężczyzny z zarostem brody i wąsów. Święty Piotr odziany jest w długą, fałdowaną suknię koloru jasnego ugru, na ramionach spiętą pod brodą niebieską peleryną z różową podbitką. Święty jest bosy. W dali, u dołu kompozycji po lewej pejzaż ze skałami, po prawej kopuła świątyni. Obraz świętego Piotra powstał około 1875 roku. Jego wymiary to:180 cm x 90 cm.

Św. Piotr, był jednym z dwunastu apostołów. Na początku nosił imię Szymon. Jezus nadał mu nowe imię - Piotr, tzn. skała. Jezus zauważył, że św. Piotr napełniony był Duchem Świętym, dlatego powiedział, że będzie skałą, na której można będzie zbudować Kościół. Św. Piotr był bratem Andrzeja apostoła i synem Jony (Mt 16, 17) lub Jana (J 1, 42). Pochodził z Betsaidy i był rybakiem. W Ewangelii jest często pokazywana jego ludzka natura i słabości, jak to, że nie potrafił wytrwać nawet godziny czuwając przy cierpiącym Chrystusie. Mimo wszystko nieustannie dążył do poprawy, dzięki Duchowi Świętemu, który dawał mu do tego moc. To Piotr podjął inicjatywę wśród apostołów zapełnienia pustego miejsca po Judaszu, które zajął Maciej. Wygłaszał pierwsze mowy o Zmartwychwstaniu i zaczął poszerzać wspólnotę chrześcijan o pierwszych nawróconych pogan. Mówił, że im również Bóg udzielił daru Ducha Świętego. Według apokryficznych Dziejów Piotra jakiś czas po przybyciu do Rzymu, czyli między 64 a 67 rokiem zginął jako męczennik, ukrzyżowany głową w dół. Uznał, że nie jest godny zginąć taką śmiercią jak jego Pan. Tradycja przypisuje św. Piotrowi dwa listy, które należą do Nowego Testamentu. Dyktował je swojemu przyjacielowi (św. Piotr nazywa go wiernym bratem) Sylwanowi. Piotr jest dla Kościoła gwarancją jedności i prawdy – tego oczekiwał od niego Chrystus – ale także dzięki niemu widzimy jak bardzo Kościołowi potrzebna jest łaska i Boże miłosierdzie. Kościół obchodzi uroczystość Piotra i Pawła w jednym dniu, żeby podkreślić, że obaj apostołowie dawali początek gminom chrześcijańskim, szczególnie w Rzymie i w tym właśnie mieście oddali swoje życie dla wiary w Jezusa Chrystusa. Przyczyniła się do tego także dawna opinia, że apostołowie zginęli śmiercią męczeńską w tym samym dniu.

Wszystkim Parafianom i Gościom na czas trwającego odpoczynku wakacyjnego oraz rozpoczynających się żniw życzymy obfitych łask Bożych i dobrej pogody!