Sprawozdanie duszpasterskie za rok 2020 wygłoszone przez proboszcza parafii św. Mateusza Apostoła w Nowym Stawie ks. kan. Jerzego Pawelczyka.
1. ŻYCIE DUCHOWE PARAFII
Na początku 2020-go roku, tradycyjnie, zawierzyliśmy naszą Parafię Panu Bogu, Jego Miłosierdziu i Matce Najświętszej. Wtedy jeszcze nie wiedzieliśmy, że będzie to inny i bardzo trudny rok. Inaczej przebiegało Triduum Paschalne, sami błogosławiliśmy pokarmy wielkanocne i Wielkanoc inna. Tylko 15 dzieci przyjęło pierwszą Komunię świętą, inne oczekują do tej pory. Nie było tradycyjnej procesji Bożego Ciała. Nie odbyły się rekolekcje i odpust parafialny tylko w ramach naszej wspólnoty. Święta Bożego Narodzenia z mniejszym udziałem wiernych i błogosławieństwo kolędowe przyjmowane przy ołtarzu. Nie tracimy jednak nadziei i z wiarą nadal powtarzać będziemy słowa, które przekazał Pan Jezus siostrze Faustynie „Jezu ufamy Tobie”. Posługa sakramentalna, modlitewna, apostolska i posługa Słowa. to priorytetowe sprawy dla chrześcijańskiego życia parafii. W dzień powszedni sprawowane są 2 Msze Święte, a w niedzielę i uroczystości 6 Mszy Świętych. Staramy się, aby przed każdą Eucharystią była okazja do skorzystania z Sakramentu Pokuty i Pojednania. W każdą I środę miesiąca po Mszy Św. o godz. 18.00, jest adoracja Najświętszego Sakramentu do godz. 20.00. W zależności od okresu liturgicznego odprawiane są różne nabożeństwa i nowenny: nabożeństwa fatimskie, różańcowe, majowe, czerwcowe, do Bożego Miłosierdzia, powołaniowe, wielkopostne nabożeństwa Drogi Krzyżowej i Gorzkich Żali oraz nabożeństwa związane z naszymi uroczystościami parafialnymi.Dużo zamawianych jest Mszy św., w tym również jest coraz więcej Mszy Świętych Gregoriańskich za zmarłych.
2. ŻYCIE SAKRAMENTALNE
W 2020 r. sakramentu chrztu św. udzieliliśmy 30 dzieciom: 20 chłopcom i 10 dziewczynkom– jest to najmniej od kilkudziesięciu lat (w 2019 – 49, 2018 – 53, w 2017 – 53, w 2016 - 40, w 2015 - 51, w 2014 – 60, w 2013 – 50, w 2012 – 52, w 2011 – 73, w 2010 – 87, w 2009 – 72, w 2008 – 91, w 2007 – 79: w 2006 - 64).
Do I komunii św. przystąpiło tylko 15 dzieci (w 2019 – 29, 2018 - 85, 2017 – 93, 2016 – 52, 2015 – 63, 2014 – 58, 2013 – 61, w 2012 – 75, w 2011- 54, w 2010 – 68, 2009 – 59, 2008 – 63, 2007- 57, w 2006-59). Do bierzmowania przystąpiły 32 osoby (w2019 – 53, 2018 – 73, 2017 - 39, 2016 – 54, 2015 – 53, 2014 – 53, w 2013 – 44, w 2012 – 52, w 2011 -71, w 2010 – 71, 2009 – 76, w 2008 - 156, w 2007-108). Sakrament małżeństwa zawarło tylko 11 par (w 2019 – 9, 2018 – 19, 2017 – 14, 2016 – 23, 2015 – 16, 2014 – 16, w 2013 – 19, w 2012 – 26, w 2011- 36, w roku2010 – 39, 2009 – 29, 2008 – 22, 2007 – 26, w 2006 – 27). W pierwszy piątek miesiąca, tylko jeden raz udało się nam odwiedzić chorych w czasie pandemii.
3. POGRZEBY
W roku 2020 odeszło 96 parafian: 38 kobiet i 58 mężczyzn. (w 2019 – 83, 2018 – 63,2017 – 53, 2016 – 66, 2015 – 61, 2014 – 61, w 2013 – 71,2012 - 83, 2011 – 71, 2010 – 67,2009 – 70, 2008 – 64, 2007 – 57, 2006 - 59). Najwięcej lat przeżyła: Regina Maciąg – 102 lata. Najmłodszy Adrian Czajkowski 27 lat. Najczęstsze przyczyny zgonów, to w dalszym ciągu wylewy, zawały i różnego rodzaju nowotwory, ale też Covid-19 dokonał niemałego spustoszenia głównie wśród osób z innymi schorzeniami.
4. CARITAS
Działalność Parafialnego Zespołu Caritas była w tym roku bardzo ograniczona z powodu koronawirusa. Jednak najbardziej potrzebującym osobom, głównie samotnym seniorom, pomagaliśmy indywidualnie, zapewniając środki higieny osobistej, maseczki, mydła i żele przeciwbakteryjne, żywność a nawet ciepłe skarpety.
Przejawem żywotności Parafii oraz jej pracy modlitewnej i duszpasterskiej są grupy i wspólnoty parafialne oraz modlitewne, których spotkania w czasie pandemii, są niestety zawieszone do odwołania.
5. SPRAWY MATERIALNE
Co wykonaliśmy w roku 2020:
- złożono wnioski o dotacje na wymianę całej instalacji elektrycznej, montaż instalacji pożarowej i nagłośnieniowej kościoła
- wykonano program konserwatorski, kosztorys i złożono pisma o
pozwolenie na renowację zabytkowego krzyża z bocznego przedsionka kościoła
- wykonano nowe ogrodzenie terenu od strony południowej kościoła
- wykonano renowację figury św. Marii Magdaleny i zamontowano wśród pozostałych rzeźb z Grupy Ukrzyżowania
- wykonano remont łazienki w mieszkaniu na drugim piętrze w plebanii
- wykonano projekty na wymianę dachu i elewacji organistówki
W tym roku zamierzamy wykonać:
-wymianę całej instalacji elektrycznej, założyć instalację
przeciwpożarową i nagłośnieniową kościoła
-projekt na naprawę stropów i ścian w bocznych nawach kościoła
-naprawę ścian w głównym przedsionku kościoła
-brakującą część ogrodzenia na cmentarzu
-złożyć wniosek o wpisanie do rejestru zabytków zabytkowej ambony kościoła
6. FINANSE
W czasie pandemii i różnych obostrzeń, związanych z liczbą wiernych, mogących uczestniczyć w nabożeństwach w kościele, nasza parafia funkcjonuje jak zawsze. W tym miejscu, chcę podziękować tym parafianom, którzy ratowali sytuację i systematycznie wpłacali ofiary na konto parafialne. Podziękowanie kieruję również w stronę tych parafian, którzy przychodzili do kościoła i na tacę składali ofiary o wiele większe niż kiedyś. To właśnie ci wierni, utrzymywali naszą parafię przez cały ten rok i dzięki nim, parafia nie ma długów i weszła w nowy rok z niewielka nadwyżką w wysokości 427,00 zł. Pragnę jeszcze dodać, że uregulowane są wszystkie opłaty na Kurię, Seminarium, Kul, Caritas w Elblągu, na Fundusz Nauki i Studiów Diecezji Elbląskiej, na utrzymanie grobu Pańskiego w Jerozolimie, na Fundację Dzieła Nowego Tysiąclecia, na misje, na Pomoc Kościołom w potrzebie i Kościołom na Wschodzie, na klasztory klauzurowe, na kościoły w budowie, na duszpasterstwo młodzieży, na fundusz obrony życia i Domy Samotnej Matki i na Stolicę Apostolską i inne.
Bóg zapłać wszystkim za troskę o parafię, o świątynię Pańską. Niech nowy rok będzie czasem pokonania pandemii. Niech Dobry Bóg błogosławi wszystkim rodzinom w roku 2021 i dopomaga rozwiązać trudne sprawy codziennego życia.

Dzisiejsza druga niedziela po Bożym Narodzeniu pozwala nam po raz kolejny wsłuchać w słowa Janowego Prologu i kontemplować tajemnicę Pana Boga, który stał się człowiekiem i rozbił namiot wśród swojego ludu: zamieszkał pośród nas. Nie ustawajmy w dziękczynieniu za nieskończoną miłość Pana Boga. Niech wyrazem tego stanie się rodzinne śpiewanie kolęd oraz przyjęcie kolędowego błogosławieństwa, na które zapraszamy po każdej Mszy św. w tygodniu oraz w niedzielę.
W środę będziemy przeżywać Uroczystość Objawienia Pańskiego, czyli Święto Trzech Króli. Ewangelia nie nazywa jednak przybyłych ze Wschodu wędrowców królami, lecz Mędrcami, oraz nie podaje ich liczby. Można się tylko domyślać, że było ich trzech, skoro przynieśli trzy dary. Imiona Kacper, Melchior i Baltazar nadano Mędrcom dopiero w IX w. Legenda głosi, że po powrocie do swoich krajów królowie zrzekli się tronów, aby głosić wiarę w Chrystusa, a dożywszy sędziwego wieku, doczekali chwili, kiedy po Wniebowstąpieniu Pańskim Tomasz Apostoł udzielił im sakramentów, a nawet sakry biskupiej.
Dary, jakie przynieśli Mędrcy małemu Jezusowi, mają swoje znaczenie. Złoto oznacza, że Jezus Chrystus jest Królem całego świata, kadzidło mówi o Chrystusie Kapłanie, zaś mirra, balsam, którym namaszczano zmarłych, wskazuje na ludzką naturę Jezusa i w konsekwencji zapowiada Jego śmierć.
Dziś święcimy kadzidło i kredę. Po powrocie z kościoła święconą kredą piszemy inicjały imion trzech królów, oddzielając je krzyżykami (K+M+B) wraz z cyframi bieżącego roku. Można także napisać C+M+B (Christus mansionem benedicat), co oznacza „Niech Chrystus błogosławi temu domowi”. Litery na drzwiach świadczą o tym, że w domu mieszka chrześcijańska rodzina.
Nazwa „Objawienie Pańskie” tłumaczy sens tej uroczystości. Jezus Chrystus objawia się światu, to znaczy, że przyszedł na ziemię nie tylko dla wybranego przez Boga narodu, ale dla wszystkich ludzi, którzy kiedykolwiek żyli i będą żyć. Taki wydźwięk mają także teksty liturgiczne. Szczególnie List do Efezjan podkreśla współuczestnictwo wszystkich ludzi w łaskach ofiarowanych przez Chrystusa. Jak widać święto to obchodzone na początku roku kalendarzowego jest pełne nadziei. Nie dość, że zarysowuje przed nami uniwersalność zbawienia, ale także otwiera nasze umysły na perspektywę eschatologiczną i pragnie ucieszyć znękane biedą tego świata serca wizją Królestwa Niebieskiego, gdzie Królem i jedynym Światłem jest Jezus Chrystus. Zbyt często zapominamy o Nowej Ziemi, którą przygotowuje nam Bóg, a zatrzymujemy się na tym świecie, tak jakby poza śmiercią już nic nie istniało.
Pójdźmy i my złożyć dary Jezusowi: złoto naszego życia, kadzidło naszych modlitw i mirrę naszego cierpienia. Pójdźmy tam, gdzie Jezus rodzi się każdego dnia, na ołtarzach naszych Kościołów. Prośmy o błogosławieństwo dla rodzin. Wyznajmy wiarę, znacząc litery na drzwiach naszych domów.

Trwamy w atmosferze radosnego zachwytu nad miłością Boga do człowieka. Oto Bóg wcielony Jezus Chrystus wybrał ludzką rodzinę, aby przyjść do każdego człowieka i nauczyć go kochać. Dziś w niedzielę Świętej Rodziny chcemy zachwycić się miłością rodziny z Nazaretu i uczyć się od Jezusa, Maryi i Józefa szacunku i odpowiedzialności za tych, których Bóg nam powierzył. Miłość nieodłącznie związana jest z odpowiedzialnością i troską o dobro drugiego.
Święto świętej Rodziny zaczęto obchodzić w różnych krajach i diecezjach od wieku XVIII. Po raz pierwszy ustanowił je 4 listopada 1684 r. w Kanadzie, za aprobatą papieża Aleksandra VII, biskup Francois Montmorency-Laval. Na stałe do liturgii wprowadzono je za pontyfikatu papieża Leona XIII, który na prośbę kard. Bausa, arcybiskupa Florencji, 20 listopada 1890 r. wydał dekret aprobujący "kult czci zwrócony ku Rodzinie Świętej". Zatwierdził je papież Leon XIII. W swoich pismach, zachęcał do naśladowania Najświętszej Rodziny. Wskazywał też na dobrodziejstwa, jakich można oczekiwać dzięki pobożności i związkom ze Świętą Rodziną: postęp w miłosierdziu, świętość obyczajów, atmosfera pobożności. W jednej ze swoich encyklik napisał: "Pod opieką Najświętszej Matki i św. Józefa w zupełnym ukryciu wychowywał się Jezus, Słońce sprawiedliwości, zanim swym blaskiem oświecił narody. Niewątpliwie jaśniała w tej Rodzinie wzajemna miłość, świętość obyczajów i pobożne ćwiczenia - jednym słowem wszystko, co rodzinę może uszlachetnić i ozdobić, aby dać na wzór naszym czasom". Leon XIII był też pierwszym, który wskazał na małżeństwo jako miejsce uświęcenia (Arcanum divinae sapientiae), nadrabiając wielowiekowy brak spojrzenia na rodzinę jako na miejsce postępu duchowego i służby w Kościele. Papież Benedykt XV (+ 1922) rozszerzył święto Świętej Rodziny na cały Kościół.
Obrazy przedstawiające Najświętszą Rodzinę spotykamy już w katakumbach. Jednak Józef jest na nich obecny raczej jako statysta i na planie dalszym. Dopiero od wieku XIV mamy pełne obrazy i rzeźby przedstawiające życie Najświętszej Rodziny. W Polsce od XVII w. słyną nawet cudowne obrazy: św. Józefa w Kaliszu, gdzie jest cała Święta Rodzina, w Studziannie, gdzie jest Święta Rodzina przy stole, i podobny obraz cudowny Matki Bożej w Miedniewicach w pobliżu Niepokalanowa.
Kiedy więc papież Benedykt XV ustanowił święto Najświętszej Rodziny w 1921 roku, nie wprowadzał on nowego do liturgii Kościoła nabożeństwa, ale rozciągnął tylko na wszystkie diecezje i narody nabożeństwo, które było już bardzo znane w całym świecie katolickim. W liście Episkopatu Polski do wiernych z 23 października 1968 roku czytamy: "Dziś ma miejsce święto przedziwne; nie święto Pańskie ani Matki Najświętszej, ani jednego ze świętych, ale święto Rodziny. O niej teraz usłyszymy w tekstach Mszy świętej, o niej dziś mówi cała liturgia Kościoła. Jest to święto Najświętszej Rodziny - ale jednocześnie święto każdej rodziny. Bo słowo «rodzina» jest imieniem wspólnym Najświętszej Rodziny z Nazaretu i każdej rodziny. Każda też rodzina, podobnie jak Rodzina Nazaretańska, jest pomysłem Ojca niebieskiego i do każdej zaprosił się na stałe Syn Boży. Każda rodzina pochodzi od Boga i do Boga prowadzi".