Przypadająca dzisiaj 18. rocznica śmierci świętego papieża Jana Pawła II, „dzięki” ostatnim, nasilonym atakom medialnym na osobę Ojca Świętego, w całym kraju odbywają się Marsze Papieskie – oddolne inicjatywy zamanifestowania znaczenia, jakie osoba i działalność Jana Pawła II wywarła nie tylko w historii całego świata, naszego kraju, naszego narodu, lecz także wielu z naszych rodzin.
W ciągu minionego osiemnastolecia gdzieś uszła energia, pamięć po papieżu Janie Pawle II. Krytycy wskazują, że spożytkowaliśmy ją na stawianie kolejnych pomników papieża czy nazywaniu ulic jego imieniem. Nie można zgodzić się z tą tezą, bowiem wielu z nas, wciąż nosi w sercu postać i nauczanie Ojca Świętego. Być może nie sprostaliśmy zadaniu, jakim było przekazanie informacji o Janie Pawle II kolejnemu pokoleniu, które weszło w dorosłość już po jego śmierci. Nie możemy być obojętni na celowe niszczenie autorytetu Postaci, która wraz z Prymasem Stefanem Wyszyńskim przeprowadziła nas przez okres komunistycznego zniewolenia, a po 1989 roku napominała, widząc jak niejednokrotnie zatracamy się w korzystaniu z tzw. „wolności”.
Dzisiaj w całym kraju – odbędą się Marsze Papieskie, z których największy przejdzie o godz. 11:00 w Warszawie. Również i my – w Niedzielę Palmową – zamanifestujmy przywiązanie do nauczania i postaci Papieża Jana Pawła II – umieśćmy w oknach naszych domów portrety Ojca Świętego, a na budynkach zawieśmy żółto-białe flagi.
Za nami parafialne rekolekcje wielkopostne, które w tym roku poprowadził ks. Maciej Nowak, proboszcz parafii św. Józefa w Malborku Kałdowie. Przygotowani duchowo, Niedzielą Palmową wkraczamy w okres Wielkiego Tygodnia i Triduum Paschalnego – najważniejszy czas roku liturgicznego, stanowiący bezpośrednie przygotowanie do Świąt Zmartwychwstania Pańskiego.
W Niedzielę Palmową tradycyjnie wyruszymy w procesji z palmami do Kolegiaty Żuławskiej. Od tego roku procesja palmowa przejdzie od Rynku Pułaskiego (w rejonie zbiegu z ulicami Wita Stwosza i Grunwaldzkiej) o godz. 11:00. Po Mszy świętej odbędzie się konkurs na najpiękniejszą palmę. Zachęcamy do udziału w procesji całe rodziny, a zwłaszcza najmłodszych, w których nieustannie powinniśmy zaszczepiać potrzebę udziału w takich właśnie uroczystościach. Jest to szczególnie istotne zwłaszcza po pandemii, w której wyraźnemu osłabieniu uległy więzi społeczne. Dlatego też, udział w procesji Niedzieli Palmowej, Drodze Krzyżowej, która w Wielką Środę przejdzie ulicami naszego miasta czy procesji Bożego Ciała – jest szczególnie istotna.
W naszej parafii tradycja procesji z palmami sięga 1998 roku i rokrocznie w ostatnim ćwierćwieczu – z przerwą wynikającą z obostrzeń epidemicznych – manifestowaliśmy swoją wiarę na ulicach Nowego Stawu. Podtrzymujmy ten ważny zwyczaj. Niech w tym roku procesja z palmami będzie również okazją do pokazania, że nie zgadzamy się z burzeniem autorytetu papieża Jana Pawła II.

Dzisiejszą niedzielą rozpoczyna się druga połowa Wielkiego Postu. Połowa trudu i umartwienia wielkopostnego minęła, szybko zbliża się Wielkanoc z obfitością łask płynących z Chrztu i Eucharystii. IV Niedziela Wielkiego Postu, zwana jest Niedzielą Laetare (niedzielą radości). Jej nazwa pochodzi od słów Antyfony na wejście „Laetare, Jeruzalem” (Raduj Jerozolimo). To wezwanie do radości wydaje się czymś niezwykłym, jeśli zważymy na fakt, że właśnie jesteśmy na półmetku Wielkiego Postu. A jednak – w tym czasie pokuty słyszymy nawoływanie do tego, by się radować. Radujemy się w tę niedzielę, gdyż Chrystus uzdalnia nas do poznania Boga jako miłości. Tak umiłował świat i każdego człowieka, że posłał swojego jedynego Syna, aby przez Niego dokonać dzieła Zbawienia. Jest więc Ojcem pełnym miłości i miłosierdzia. Trzeba jednak łaski Chrystusa, aby doświadczyć tej ojcowskiej miłości. Należy zatem dziękować, że Pan dotknął moich oczu i dzięki temu przejrzałem i uwierzyłem Bogu. Słyszymy dziś zachętę, aby odstąpić od wielkopostnej zadumy, aby cieszyć się i radość tę czerpać od Pana. Kolekta przypomina nam o tym, że już niedługo będziemy przeżywać prawdziwą wielkanocną radość, że dni wielkiego świętowania są już blisko.
W sobotę będziemy obchodzić Uroczystość Zwiastowania NMP, które przypomina nam o tym wielkim zdarzeniu, od którego rozpoczęła się nowa era w dziejach ludzkości. Archanioł Gabriel przyszedł do Maryi, niewiasty z Nazaretu, by zwiastować Jej, że to na Niej spełnią się obietnice proroków, a Jej Syn, którego pocznie w cudowny i dziewiczy sposób za sprawą Ducha Świętego, będzie Synem samego Boga. Fakt, że uroczystość ta przypada często w trakcie Wielkiego Postu uzmysławia nam, że tajemnica Wcielenia jest nierozerwalnie związana z tajemnicą śmierci i zmartwychwstania Chrystusa.

ORĘDZIE OJCA ŚWIĘTEGO FRANCISZKA NA WIELKI POST 2023 r.
Ewangelia o Przemienieniu Pańskim jest głoszona co roku w drugą niedzielę Wielkiego Postu. Rzeczywiście w tym okresie liturgicznym Pan bierze nas ze sobą i prowadzi na miejsce odosobnione. Nawet jeśli nasze normalne obowiązki wymagają od nas pozostania w naszych zwykłych miejscach, przeżywając powszedniość często powtarzaną, a niekiedy nudną, to w okresie Wielkiego Postu jesteśmy zaproszeni do „wejścia na wysoką górę” razem z Jezusem, aby przeżyć wraz ze świętym ludem Bożym szczególne doświadczenie ascezy.
Asceza wielkopostna to usiłowanie, zawsze ożywiane łaską, do przezwyciężenia naszego braku wiary i oporów, żeby pójść za Jezusem drogą krzyżową. Tego właśnie, czego potrzebowali Piotr i inni uczniowie. Aby pogłębić naszą znajomość Nauczyciela, by w pełni zrozumieć i przyjąć tajemnicę boskiego zbawienia, realizowanego w całkowitym darze z siebie z miłości, musimy dać się Jemu prowadzić na miejsca odosobnione i w górę, odrywając się od przeciętności i próżności. Trzeba wyruszyć w drogę, drogę wiodącą pod górę, wymagającą wysiłku, ofiarności i koncentracji, jak wyprawa w góry.
Na „rekolekcje” na górze Tabor Jezus zabiera ze sobą trzech uczniów, wybranych by byli świadkami wyjątkowego wydarzenia. Chce, aby to doświadczenie łaski nie było indywidualne, lecz wspólne, jak zresztą całe nasze życie wiary. Za Jezusem idzie się razem. I razem, jako Kościół pielgrzymujący w czasie przeżywamy rok liturgiczny, a w nim Wielki Post, idąc z tymi, których Pan postawił obok nas jako współtowarzyszy podróży.
Drodzy bracia i siostry, niech Duch Święty ożywia nas w tym Wielkim Poście w naszym wchodzeniu na górę z Jezusem, by doświadczyć Jego Boskiego blasku i w ten sposób, umocnieni w wierze, abyśmy mogli podążać drogą razem z nim, który jest chwałą swego ludu i światłem pogan.